Árið 10 f.Kr. lýsti hinn forni rómverski arkitekt Vitruvius lyftivél í byggingarhandbók sinni.Þessi vél er með mastri, toppurinn á mastrinu er útbúinn með trissu, staða mastrsins er fest með togreipi og snúran sem liggur í gegnum trissuna er dregin með vindu til að lyfta þungum hlutum.
Á 15. öld fann Ítalía upp lyftukranann til að leysa þetta vandamál.Kraninn er með skáhalla með hjólhöggi efst á handleggnum sem hægt er að lyfta og snúa.
Um miðja og seint á 18. öld, eftir að wött batnaði og fann upp gufuvélina, útvegaði hann aflskilyrði til að hífa vélar.Árið 1805 byggði Glen verkfræðingur Lenny fyrstu lotu gufukrana fyrir London bryggjuna.Árið 1846 breytti Armstrong frá Englandi gufukrana í Newcastle bryggju í vökvakran.
Snemma á 20. öld voru turnkranar notaðir í Evrópu,
Kraninn inniheldur aðallega lyftibúnað, vinnslubúnað, lyftibúnað, snúningsbúnað og málmbyggingu.Lyftibúnaður er grunnvinnubúnaður krana, sem er að mestu samsettur af fjöðrunarkerfi og vindu, auk þess að lyfta þungum hlutum í gegnum vökvakerfi.
Stýribúnaðurinn er notaður til að færa þunga hluti langsum og láréttum eða stilla vinnustöðu kranans.Það er almennt samsett af mótor, lækkandi, bremsa og hjóli.Lúffunarbúnaðurinn er aðeins búinn á lyftukrananum.Magnið minnkar þegar fokið er lyft og eykst þegar það er lækkað.Það skiptist í jafnvægislausa og ójafnvæga lúffu.Snúningsbúnaðurinn er notaður til að snúa bómunni og er samsettur af akstursbúnaði og burðarbúnaði.Málmbyggingin er umgjörð kranans.Helstu burðarhlutar eins og brú, bóma og gantry geta verið kassabygging, trussbygging eða vefbygging, og sumir geta notað hlutastál sem burðargeisla.
Birtingartími: 30. október 2021